کسب درآمد به وسیله دستگاه جوجه کشی ...؟!
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۱۶۴۲۴
شاید شما هم در منزل یا محل کار خود مقداری فضای خالی بر گسترش کسب و کار خانگی داشته باشید و میخواهید شغلی با در آمد مناسب داشته باشید با ما همراه باشید تا شما را با دستگاه جوجه کشی آشنا کنیم که میتواند درآمد زایی خوبی برای شما به همراه داشته باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در این مقاله قصد داریم نحوه کسب در آمد با ماشین جوجه کشی را برایتان شرح دهیم ، در این وضعیت نابسمان کشور فعالیت های خود اشتغالی و حمایت از تولید ملی موجبات کاهش فقر و افزایش رشد اقتصادی را در پی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
توجیه اقتصادی جوجه کشی از پرندگان
در زمینه شغل های محلی یکی از مواردی که میتواند که توجیه اقتصادی خوبی داشته باشد پرورش پرندگان زینتی و محلی است مثلا جوجه کشی از بوقلمون ، پرورش بوقلمون محلی ، جوجه کشی از غاز و اردک و ...
این کار نیاز به فضای بزرگ و یا سرمایه زیاد و یا حتی تخصص خاصی ندارد و در یک پارکینگ یا فضای 10 الی 20 متر نیز قابل اجراست. فقط کافیست تعدادی پرنده نر و تعدادی پرنده ماده و یک ماشین جوجه کشی مطمئن برای جوجه کشی تهیه کنید. معمولا دستگاه‌های جوجه کشی مخصوص پرندگان زینتی و محلی زیر یک میلیون تومان قیمت دارند و دارای برندهای مختلف و متفاوتی هستند. سایز بسیار کوچکی دارند و با برق خانگی کار کرده و مصرف برق بسیار پایینی دارند.
برای خرید دستگاه های جوجه کشی شرکت ها و برندهای زیادی وجود دارند در این بین فقط برخی از آنها دستگاه های جوجه کشی ایده ال تولید میکنند. اما یکی از معروف ترین سازندگان دستگاه های جوجه کشی در ایران که توانسته دستگاه جوجه کشی باکیفیت تولید کند گروه صنعتی اسکندری میباشد. که هم در زمینه ساخت دستگاه های جوجه کشی خانگی و هم صنعتی فعالیت میکند. این کارخانه قدیمی و با سابقه دارای یک تیم کنترل کیفی بسیار قدرتمند و مستقل ، یک گروه تحقیق و توسعه متخصص مرکب از مهندسین و اساتید دانشگاه و یک خط تولید حرفه‌ای میباشد. که کیفیت تضمین شده ای برای محصولات خود به ارمغان می آورد. این کارخانه سالانه بیش از 12 هزار ماشین جوجه کشی تولید میکند که موجبات اشتغال زایی هزاران نفر در شهر و روستا را فراهم میکند و روند مهاجرات از روستا به شهر را کاهش دهد.
بازار اشتغال
به طبع برای پیشرفت هر کسب و کاری فروش خوب و در آمد عالی یکی از عوامل پایداری آن کسب و کار محسوب میشود اخیرا با یکی از مشتریان گفتگوی داشته ایم که موفق شده بود با یک دستگاه جوجه کشی هزار تایی ساخت گروه صنعتی اسکندری بیش از 3000 بوقلمون محلی در طی چند مرحله تولید کند که علاوه بر خودش برای دو نفر دیگر نیز اشتغال ایجاد کرده بود که به گفته خودش درآمد سالیانه 35 میلیون تومانی را تجربه میکند که در این راه موفقیت برای هرکسب و کاری با اندکی سرمایه و تلاش ودر کنار آن چاشنی صبر میتواند مسبب موفقیت شما شود.
اما مورد دیگری که میتوان نام برد مربوط به یکی مشتریانمان (آقای حسینی) میباشد که در زمینه پرورش کبک فعالیت دارند و توانسته با کمک دستگاهای جوجه کشی اسکندری سالیانه بیش از 5 هزار کبک تولید کند و
در آمد بسیار عالی را برای خودش و چند نفر دیگر رقم بزنند. که این موفقیت تحسین برانگیر میباشد.
حمایت دولت و بانک ها
شاید برای خیلی از شما که میخواهید وارد صنعت جوجه کشی شوید ، حمایت دولت و بانک ها برایتان مهم و اساسی باشد ، وزارت جهاد کشاورزی معمولا در قالب طرح های توجیهی از این صنعت نوپا و پر سود حمایت میکند ولی باید توجه داشته باشید دریافت وام از بانک ها آنقدر هم راحت نیست.
جمع بندی کلی
قطعا پرورش پرندگان محلی و زینتی یکی از پرسوده ترین شغل ها با سرمایه اندک محسوب میشود که میتوان در ایران شروع کرد . اما شروع کردن یک کار به منزله موفقیت در آن کار نیست و این پشت کار ، تلاش ، شانس و البته کمی صبر باید توشه کار قرار گیرد. اما نکته مهمی که باید برای آسان سازی این اشتغال ها صورت گیرد اعطای یک سری مجوزها، برای واحد های تولیدی کوچک هست که بتوانند با خرید یک دستگاه جوجه کشی و پرورش طیور خوراکی مثل بلدرچین ، بوقلمون ، غاز و تخم مرغ های محلی ، برای خودشان شغلی ایجاد کنند.
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۱۶۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از درشکه تا اتومبیل؛ یک قرن فرهنگسازیِ ناتمام
جابه‌جایی همواره یکی از دغدغه‌های مهم از زمان انسان‌های نخستین که کمتر سبک زندگی یکجانشینی داشتند تا انسان امروزی که پویایی، جزء جدایی‌ناپذیر زندگی‌اش محسوب میشود، بوده است. نیازی که پاسخ به آن در ابتدا به مدد حیوانات و بعدتر به واسطه پیشرفت تکنولوژی میسر شد، هرچند این بخش هم با چالش‌های خاص خود از بروز هرج‌ومرج تا گاهی اوقات نبود فرهنگِ کافی روبرو بود.
به گزارش ایسنا، سرعتِ محدود انسان برای جابه‌جایی باعث شد تا به حیوانات به چشم وسیله‌ای برای حمل‌ونقل نگاه کند که هرچند سرعت و توان بیشتری از خودش داشتند، اما بازهم تغییر چشمگیری در مدت زمان رسیدن به نقطه دلخواه ایجاد نمی‌کردند. در این شرایط بود که فکر ساخت وسایلی مانند ماشین‌دودی، طیاره، قطار و... به ذهنش رسید تا سختی‌ها را بر خود آسان کند. با این وجود وسیله‌ای که بیش از هر چیزی طی حدود ۱۳۰ سال گذشته توانسته پاسخگوی نیاز انسان به جابه‌جایی باشد، خودروها هستند که در این گزارش به آنها می‌پردازیم.
تا پیش از تولد خودروها، استفاده از کالسکه و درشکه برای رفت‌وآمد در میان مردم رواج داشت؛ چنانچه ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر فرنگ در سال‌های آخر عمرش دستور تاسیس شرکت درشکه‌رانی برای گسترش حمل‌ونقل در دارالخلافه طهران را داد که به دنبال آن حدود ٣٠ درشکه وارد شهر شد. بر همین اساس لازم شد برای حفظ نظم، قوانینی برای تردد وضع شود. از جمله اینکه درشکه‌ها و کالسکه‌ها برای ورود به برخی نقاط شهر از جمله محوطه کاخ گلستان نیاز به مجوزی شبیه طرح ترافیک امروزی داشتند.
نخستین اتومبیل در دوران سلطنت مظفرالدین شاه قاجار وارد ایران شد. از آنجایی که استفاده از آن در ابتدا تنها مخصوص درباریان و افراد ثروتمند بود؛ بنابراین به دلیل محدود بودن تعداد اتومبیل‌ها، نیازی به وضع قوانین مشخص برای استفاده از آن وجود نداشت. اما مانند هر وسیله دیگری، خودروها هم پیش از آنکه فرهنگ و قوانینی برای استفاده از آنها شکل گیرد، به مرور جای خود را در میان زندگی تمام اقشار جامعه باز کردند.
در واقع باید حدود یک قرن قبل را تصور کنید که فردی از پشت درشکه‌ای که هدایت آن با کشیدنِ افسار اسب یا قاطر امکان‌پذیر بوده، پایین می‌آید و صرفا با یادگیری برخی مفاهیم ابتدایی پشتِ فرمان وسیله‌ای می‌نشیند که دیگر هدایت آن تنها به زور و بازوی خود و اندک شعور حیوانش وابسته نیست و باید همزمان حواسش به گاز، ترمز، دنده، فرمان و... باشد! در این شرایط البته وضعیت برای پیادگان هم بهتر نبود، کسانی که هیچ اطلاعاتی از سرعت و شتاب اتومبیل نداشتند و بعید نبود مثلا بازیگوشی یک کودک هنگام رد شدن از خیابان باعث تصادفی جبران‌ناپذیر شود.
از طرفی افزایش تعداد اتومبیل‌ها در سطح شهرها در شرایطی رخ می‌داد که کوچه‌ها و خیابان‌های خاکی، زیرساخت لازم برای حضور این تعداد خودرو را نداشتند، خبری از خط‌کشی معابر، چراغ راهنمایی و رانندگی و... نبود و نظمیه‌چیان هم آموزشی برای نظارت بر قوانین مرتبط با این ساخته دست بشر ندیده بودند. در این بی‌قانونی هم احتمالا حق با کسی بود که زودتر می‌پیچید، صدای بلندتری برای داد زدن داشت، در محله خودشان رانندگی می‌کرد و بچه‌محل‌ها هوایش را داشتند و... .
با این وجود روند استفاده از اتومبیل کم و بیش به همان سبک اولیه تا زمانی که نخستین قربانی را بگیرد ادامه داشت. اما ماجرا از چه قرار بود؟ درویش خان که یکی از افراد اثرگذار موسیقی ایرانی و عامل ایجاد تنوع در ساز تار بود، در یکی از شب‌های پاییزی سال ۱۳۰۵ خورشیدی که سوار بر درشکه درحال بازگشت به خانه بود با یک اتومبیل تصادف کرده و بعد از ۵ روز از دنیا رفت و اینگونه بود که خطرات وسیله‌ای که قرار بود کمکی به بشر باشد، بیش از قبل مشخص شد.
احساس خطر در کنار هرج‌ومرج، بی‌قانونی و شکل نگرفتن فرهنگ استفاده از خودرو سبب شد تا در سال ۱۳۰۵ خورشیدی، داشتن تصدیق یا گواهی‌نامه برای رانندگی اجباری شود و به دنبال آن دو سال بعد، اولین قوانین مربوط به رانندگی تنظیم و اداره نظمیه هم موظف به نظارت بر اجرای قوانین شود. البته اولین آیین‌نامه کامل قوانین راهنمایی و رانندگی سال ۱۳۱۸ تصویب شد که از آن به عنوان مادر قوانین راهنمایی و رانندگی یاد میشود.
حالا دیگر تقریبا ۱۰۰ سال است که قوانین راهنمایی و رانندگی در ایران شکل گرفته؛ با این وجود گاهی برای رعایت یک قانون مشخص مانند بستن کمربند ایمنی، بهترین راهکاری که باعث فرهنگسازی میشود درنظر گرفتن جریمه است! درواقع اینجاست که قانون برای برطرف کردن هرج‌ومرج به کمک فرهنگ آمده، اما به نظر می‌رسد برای موارد دیگر که وابسته به موضوعات ترافیکی نیستند، مانند بوق نزدن در هر ساعتی از شبانه‌روز در کوچه‌ها و پس‌کوچه‌ها، فحش ندادن هنگام رانندگی، نیفتادن پشت آمبولانس، بوق زدنِ بی‌دلیل در ترافیک‌های طولانی و... هنوز کار زیادی تا رسیدن به نقطه فرهنگی مطلوب داریم!
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»